Mijn ervaringen met de witte onschuld in Nederland




De eerste keer dat ik bewust van mijn positie, was toen ik als Duitser naar Nederland kwam. Ik was 11 en ben, om de taal te leren, naar een Taalschool gegaan.
Daar werd ik door kinderen op school, zowel als door volwassenen, erop gewezen dat Duitsers slecht waren. Mijn moeder werkte met mensen die niet met haar wilde praten vanwege de rol van Duitsland in de Tweede Wereldoorlog. Al die dingen zorgden ervoor dat ik erg bewust was van mijn nationaliteit en ik snapte ook waarom men boos was. Dus ik accepteerde mijn rol en voelde me schuldig voor de acties van de generaties voor mij.
Zeggen dat ik Duits was werd vanaf dat moment iets dat ik niet vertelde, tenzij het gesprek over iets dergelijks ging. Tijdens de geschiedenislessen over de Tweede Wereldoorlog voelde ik me schuldig. Totdat we op een bepaalde dag begonnen over het imperialisme in Nederland-Indië, evenals de transatlantische slavenhandel. Ik stond baf, omdat ik nog nooit een Nederlander over hun geschiedenis heb horen zeggen, maar wel over die van andere landen als Duitsland, Rusland en de Verenigde Staten.













Op de taalschool waren kinderen van alle nationaliteiten. Maar we waren hier om niet alleen de Nederlandse taal, maar ook cultuur te leren. Dus was Sinterklaas een deel hiervan. Ik kende de traditie niet, maar het werd duidelijk dat sommige kinderen met een donkere huidskleur zich niet allemaal prettig voelden hierbij. En snap ik niet hoe volwassenen zo ongevoelig en eigenzinnig kunnen zijn als kinderen duidelijk aangeven dat ze het als een belediging zien als zwarte piet benoemd te worden.








Het gemene gedachtegoed dat Nederland progressief is, is zo voelbaar, dat ik als allochtoon dat snel overnam. En zelf dacht. Maar op het moment dat ik begon met een project over discriminatie (en dan mijn eigen vooroordelen) en een vriendin had, zag ik meer en meer plekken waarin dit totaal niet aan de orde was. Maar dat maakte niet uit, want als ik zei dat het hypocriet was om te zeggen dat Nederland progressief was, kreeg ik reacties die zeiden dat dat niet waar was. Zonder argumenten of onderbouwing van die uitspraak. De introductie van het boek van Gloria Wekker vat samen wat ikzelf heb meegekregen van de witte onschuld in Nederland, als witte allochtoon, wat mij nieuwsgierig maakt naar de uitgebreide theorieën in de komende hoofdstukken.

demystificeren= ophelderen

etnografie=
kwalitatieve onderzoekstechniek waarin we een lange periode met mensen doorbrengen

lompen-migranten= onhandige migranten

-vierhonderd jaar Nederlandse imperiale heerschappij-

Nederland is een natie van (afstammelingen van) migranten

-De kinderen en kleinkinderen van migranten tot de vierde generatie migranten genoemd blijven-

-het recht op burgerschap [tot] een eis voor culturele loyaliteit-

culturele waarden [...] die in Nederlandse kringen op z'n minst omstreden zijn, aan de nieuwkomers als normatief en niet-onderhandelbaar worden gepresenteerd.

-gekleurde mesen als eeuwige buitenstaanders-

heeft de eenzijdige herinnering zich geconcentreerd op de Holocaust, waardoor alle andere trauma's schijnbaar werden uitgewist.

Indonesië, dat voor zijn onafhankelijkheid vocht, en waarvan zonder enige aarzeling was verwacht dat het na de bezetting door de Japanners weer in de imperiale moederschoot zou terugkeren.

Juist doordat - ze de neiging hebben de racistische wereld waarin ze leven niet te begrijpen, zijn witte mensen in staat volledig te profiteren van deze raciale hiërarchieën, ontologieën en economieën. (!)

De aanwezigheid van het verleden in het heden = habitus

xenofobe= een irrationele en/of obsessieve angst voor vreemden
vreemdelingenangst/haat

lompen-migranten= onhandige migranten

epistemologie= filosofie die de aard, oorsprong, voorwaarden voor en reikwijdte van kennis en het weten onderzoekt

fenotypisch= het totaal van alle waarneembare eigenschappen (kenmerken) van een organisme. Het is het resultaat van de genetische aanleg (het genotype) van een individu en de invloed daarop van zijn omgeving (de milieufactoren)

Ik stel me deze vraag, omdat ik laatst in deze situatie zat met een witte, hetero, cis, hoogopgeleide, economische welvarende man die niet per definitie slechte bedoelingen had in dit gesprek over ras en sekse, maar het oprecht niet snapte, door deze ontbrekende ervaring van discriminatie. And that blew my mind.

Hoe kan men systematische, economische, seksistische en racistische ongelijkheid overbrengen en uitleggen aan anderen die dit nog nooit hebben ervaart?

[1]
"Net als in andere landen heeft de eenzijdige herinnering zich geconcentreerd op de Holocaust, waardoor alle andere trauma’s schijnaar werden uitgewist."

[2]
"Het verleden is een enorme blinde vlek, die amper een structuur van superioriteit jegens gekleurde mensen kan verbergen. Zolang het Nederlandse imperiale verleden geen deel uitmaakt van de gemeenschappelijke, algemene bron van kennis die toekomstige generaties tot hun beschikking hebben, zolang algemene kennis over de uitsluitende processen die werkzaam waren bij het voorbrengen van de Nederlandse natie geen bredere omloop krijgt, kan het multiculturalism niet worden verwezenlijkt."

"Dit verhaal, dat het continent beschouwt als een plek die vrij is van ‘ras’ (en, als gevolg daarvan, van racisme), is niet alleen cruciaal voor de manier waarop Europeanen naar zichzelf kijken, maar is ook in bijna de hele wereld geaccepteerd."

[3]
Het recht op burgerschap tot een eis voor culturele loyaliteit, waarbij culturele waarden, zoals gelijkheid op het gebied van gender en seksuele geaardheid, die in Nederlandse kringen op z'n minst omstreden zijn, aan de nieuwkomers als normatief en niet-onderhandelbaar worden gepresenteerd.

So I've asking multiple white men the question whether or not that have been discriminated in their lives, and up until now, everyone has answered no. (???) Maybe I've been naive, but I never thought that there would be a person who hasn't experienced discrimination.